Ο Λάκκος

    Το χωριό διασχίζονταν στην μέση από ένα μεγάλο ρέμα, που λεγόνταν < Λάκος>, (σκεπάστηκε τα τελευταία χρόνια) κι εδώ συγκεντρώνονταν όλα τα νερά της βροχής, τα νερά από τις πηγές του Αϊ Γιώργη, τις βρύσες, και κατέληγε στις εκβολές του, για να ποτίζουν τα ¨αυλοτόπια¨ του χωριού. Είχε δηλαδή περισσότερο την όψη του χειμάρρου και λιγότερο ρέματος και, επειδή δεν είχε ¨σιότ¨, δηλαδή πλαϊνά κτισμένα τοιχώματα, οι διαμένοντες κοντά στο ¨λάκκο¨ έβαζαν ¨κλαδιά¨ για να προφυλαχθούν από τυχόν πλημμύρες. 

  Ο ΛάκκοςΟ ΛάκκοςΟ Λάκκος Ο Λάκκος

  Μερικές φορές γίνονταν  επικίνδυνος  όταν κατέβαζε πολλά νερά, ύστερα από κάποια καταρρακτώδη βροχή, όπως συνέβη το 1912 όπου κατέβασε πάρα πολλά βρόχινα νερά ώστε  παρέσυρε μια παλιά οικία.  Είναι πολύ χαρακτηριστικό πού κάναμε τα παιδιά του χωριού ήταν, όταν  μετά  από  μια δυνατή βροχή τρέχαμε να δούμε  ¨τς λακκούσας του κιφαλ’¨ (Λακκούσα  έλεγαν  τα νερά του του λάκκου) ένα μοναδικό φαινόμενο που μας διασκέδαζε  αφάνταστα.

   Για να επικοινωνούν οι κάτοικοι του χωριού από την μία στην άλλη μεριά του λάκκου υπήρχαν τρεις  γέφυρες. Η μία βρίσκονταν στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου .  Η δεύτερη στο περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Γυμνάσιο και ήταν η μεγαλύτερη από τις άλλες δυο. Περνούσαν από πάνω κάρα, είχε κάγκελα και πεζοδρόμια και από τις δυο πλευρές  για να περνάνε τα παιδιά για το σχολείο και γενικά οι πεζοί, ενώ  από κάτω  ήταν τόπος που συγκέντρωνε ο αγελαδάρης τα γελάδια για βοσκή. Η τρίτη γέφυρα ήταν στο ύψος του Αγίου Δημητρίου κι από αυτήν μπορούσαν να περάσουν δυο κάρα ή δυο φορτωμένα γαϊδούρια και ήταν η παλαιότερη από όλες τις  άλλες.

   Υπήρχαν ακόμα άλλα δυο ρέματα, το ¨Μπεκιάρ Λάκκος στα ανατολικά του χωριού και ¨Κυράντσως Λάκκος ¨ στα Δυτικά. Στα γύρω υψώματα υπήρχαν και τ’ αλώνια με τις αποθήκες-αχυρώνες  του κάθε νοικοκυριού  για τις ανάγκες των γεωργικών εργασιών και τ’ αλώνισμα των σιτηρών

Ετικέτες , , , , , , .Προσθέστε στους σελιδοδείκτες το μόνιμο σύνδεσμο.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.