Οκτώ χιλιόμετρα ανατολικά από την πόλη των Σερρών στις πλαγιές του Μενοίκιου όρους βρίσκεται το χωριό Νέο Σούλι (γνωστό και σαν Σουμπάσκιοϊ). Είναι ένα από τα πέντε (5) Δαρνακοχώρια ή Νταρνακοχώρια που στο πέρασμα του χρόνου είτε όλα μαζί ή το καθένα χωριστά, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του τόπου.
Το υψόμετρο του χωριού στην πλατεία είναι 137 μέτρα, ενώ στον λόφο του Προφήτη Ηλία είναι 238 μέτρα, στο παρεκκλήσι του Αγ, Γεωργίου 200 μέτρα και στον λόφο Αγριάνιστας 160 μέτρα. Ως Δαρνακοχώρια ή Νταρνακοχώρια έμειναν γνωστα στην τοπική ιστορία τα χωριά : 1) Νέο Σούλι (Σουμπάσκιοϊ) 2) Άγιο Πνεύμα ( Βεζνικιοϊ ή Βεζνίκο) 3) Εμμανουήλ Παπάς ( Δοβίστα) 4) Πεντάπολη ( Σαρμουσακλή) 5) Χρυσό ( Τοπόλιανη). Πολλές φορές θα χρησιμοποιηθούν οι όροι ¨ Νταρνακοχώρια ¨ και οι κάτοικοι τους ¨ Νταρνάκες ¨, παρά το γεγονός ότι δεν ταιριάζουν τόσο ως προς την Ελληνική Λογοτεχνία όσο και ως προς την ξενική προσφορά ¨ντα ¨αλλά αυτό θα γίνει μόνο για καθαρά ¨ιστορικούς ¨λόγους, αφού έτσι έχουν περάσει στην καθομιλούμενη γλώσσα των κατοίκων καθώς και σε πολλά παλαιότερα γραπτά κείμενα.
<<Σουμπάσκιοϊ : Νταρνακοχωρ’ κι αυτό παλιό, τώρα του λέν’ Νέου Σούλι, κριμασμένο σα σταφυλ’ απάν’ στ΄πλάγια. Άσωτα τα τρεχάμενα νιρά, μπαχτσούδια κι γιουντζιέδις μοσχομυρίζουν που παντού. Εμ τί γνήσια παλληκάρια, κεί ήταν η κλεφτουριά κι αργότιρα στουν Μακιδονικόν αγώνα κεί ήταν του Κομιτάτου. Που κεί ξικηνούσαν συντροφιές κι χπούσαν όλα τα σκυλιά. Έχυν κι τραγούδ’ : Του Σουμπάσκιοϊ τα παλλικάρια πολιμάνε σα λιοντάρια… ¨
Εμ κι τι φιλότμοι είν οι Σουμπασκιολήδις, τι καλνοί, του βρακί τς να βγάλουν να στου δώσουν κι τι γλιντζέδις, τι μιρακλίδις, δε φτάνουντι στου χουρό κι στου τραγούδ’. Εμ έτσ’ είν’ τα παλληκάρια τα καλά, ξέρουν να χουρεύουν, ξέρουν να τραγδούν’, ξέρουν κι του ριβόλ’ να πιάνουν, στου μιτιρίζ’ να ζουν. Είδις άνθρωπο να χουρεύ’ κι να τραγδεί φτός παλληκάρ’ είνι, ρωμιός είνι. Σ’ όλα τα Νταρνακοχώρια τραγδούν τραγούδια Σουμπασκιολήδκα. Γάμος κι χαρά δε γένιτι χουρίς τραγούδ’ που κεί, αν δεν πούν’ ¨το Κατερινιώ¨ γάμος δε τσακών’ γάμος δε στεργιών. Είδις άνθρωπο να χουρεύ κι να τραγδεί να τουν χαίρισι, φτός μέσα στου ζουναρ τ’ μαχαίρ’ θα έχ’, ριβόλ’ θα έχ’ για ώρα ανάγκ’ , φτος λιοντάρ’ είνι, ρωμιός είνι, τ’ Μεγ’ Αλέξαντρου γινιά.>>
Σήμερα το Νέο Σούλι είναι ένα όμορφο και ζωντανό χωριό με πάνω από δύο χιλιάδες ( 2539 κατ. κατά την απογραφή το 2001) με προοπτική να αυξηθεί ο πληθυσμός. Έχει τακτική επικοινωνία με την πόλη των Σερρών αφού εξυπηρετείται με αστική συγκοινωνία. Σε αντίθεση μάλιστα με άλλα χωριά δείχνει σημεία εκσυχρονισμού και προόδου και τείνει μάλιστα να καταστεί ένα από τα ομορφότερα προάστια των Σερρών, δεδομένου ότι η πόλη αναπτύσεται προς τα Ανατολικά (όπου βρίσκεται και το καινούργιο νοσοκομείο των Σερρών, βιοτεχνίες κ.α.), ενώ στο Νέο Σούλι κτίζονται πολλές βίλες προς τα δυτικά από πολλούς Σερραίους, σε παραδοσιακό στυλ, επίσης ανακαινίζονται πολλά παλιά σπίτια ή κτίζονται νέα σε διάφορες γειτονιές του χωριού.
( Τα άρθρα που βρίσκονται στην ιστοσελίδα είναι από το βιβλίο ΝΕΟ ΣΟΥΛΙ (ΣΟΥΜΠΑΣΚΙΟΪ) ΙΣΤΟΡΙΑ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ του τ. Γυμνασιάρχη κ. Γεωργίου Δ. Κόκκινου)